Waar gehakt wordt, vallen spaanders. Dingen gaan mis, mensen maken fouten en plannen moeten worden bijgesteld. Ondernemingen hebben de keuze hoe hiermee om te gaan. Aan het ene uiteinde van het spectrum vinden we organisaties die het maken van fouten en het missen van targets zien als falen. Individuen worden ter verantwoording geroepen voor wat er is gebeurd (‘wie heeft het gedaan’). Laten we dat de Fear Factory noemen. Aan het andere uiteinde zien we organisaties die gericht zijn op leren en het verbeteren van de organisatie als geheel (‘wat is er gebeurd’): de Learning League.
In de Fear Factory zijn mensen vooral met zichzelf en hun persoonlijke KPI’s bezig. Ze zullen ervoor willen zorgen dat ze geen negatieve aandacht naar zich toe trekken en dus proberen te vermijden afwijkende ideeën te opperen, ‘domme vragen’ te stellen of de status quo ter discussie te stellen. Ze nemen het zekere voor het onzekere en als er toch iets misgaat, zullen ze proberen dit voor zichzelf te houden om nadelige gevolgen te voorkomen. Angst, een dominante factor in deze werksfeer, ondermijnt creativiteit, innovatie en het welzijn van mensen.
Een noodzakelijke voorwaarde voor de Learning League is psychologische veiligheid. Amy Edmondson, bekend om haar belangrijke werk op dit gebied, definieerde dit als de afwezigheid van interpersoonlijke angst. Ingebed in een high-performance cultuur, zal een omgeving als deze altijd als beste presteren. Waarom? De mensen die er werken, zullen zich collectief focussen op waar het echt om gaat: het beste resultaat voor het bedrijf als geheel, dat belangrijker is dan de prestaties en de reputatie van de individuen. Vanuit dit startpunt zullen mensen zich richten op het identificeren, delen en leren van fouten, inefficiënties en andere onvolkomenheden. De reden is dat de Learning League omarmt dat er altijd suboptimale situaties en omstandigheden zullen zijn en dat deze nu eenmaal van invloed zijn op de uitkomst van de onderneming. Daarom moeten deze, om voorop te blijven lopen, naar de oppervlakte worden gebracht, naast opbouwende kritiek, alternatieve routes en alle andere ideeën en initiatieven die de onderneming kunnen helpen zich te ontwikkelen. Psychologische veiligheid maakt dit mogelijk.
Imperfecties omvatten ook ongewenst, ongepast en grensoverschrijdend gedrag. Het niet bespreekbaar maken van dergelijk gedrag, waar en wanneer het opduikt, kan de resultaten en de reputatie van het bedrijf ondermijnen en mensen beschadigen. Door het gedrag meteen te adresseren, wordt voorkomen dat het collectieve gevoel van psychologische veiligheid wordt aangetast en het gedrag zich kan ontwikkelen tot een giftige cultuur en angst met desastreuze gevolgen (en aansprakelijkheden) tot gevolg.