In de podcast ‘Leading Professional People’ onderzoeken professor Laura Empson en Tony Hall cruciale leiderschapsvragen waarmee professionele organisaties en hun leiders worden geconfronteerd.[1] Aan het einde van de aflevering ‘Coming out of the psychological closet’ praat Laura Empson over de relatie tussen zogenoemde elitekantoren en insecure overachievers. De volgende opmerking sprong er voor mij uit: “in psychoanalytische termen wordt de professionele dienstverlener de ultieme kritische ouder”.[2] De reden waarom deze uitspraak bij mij, een insecure overachiever, een snaar raakte, is dat het ziet op de hamvraag: waarom? Hoe komt het dat veel bekwame, ambitieuze en succesvolle professionals een gevoel van ‘niet genoeg’ houden, ongeacht wat ze bereiken?
Laura Empson betoogt dat dit type professional zich aangetrokken voelt tot wat de elitekantoren te bieden hebben: een gevoel van waarde en erkenning: “wij (het kantoor) zijn de beste in wat we doen en daarom ben jij dat ook.” Dat is een geweldig gevoel, maar ook beangstigend, want de keerzijde is dat als je niet aan de verwachtingen van het kantoor voldoet, je eruit ligt en dat betekent dat het extern gecreëerde gevoel van eigenwaarde van je wordt afgenomen. De liefde is, net als bij een kritische ouder, overweldigend maar voorwaardelijk. De competitieve cultuur die eigen is aan dit type organisaties, gecombineerd met het daarmee samenhangende, nogal abstracte doel om ‘de beste’ te moeten zijn, draagt bij aan de druk die veel mensen ervaren.
Dit kan twee kanten op gaan en ik heb beide ervaren:
- mensen die het gevoel hebben dat ze overgeleverd zijn aan wat (ze denken dat) de cliënt wil, die al hun energie steken in wat zij denken dat nodig is om ‘de beste’ te zijn en zich gebukt gaan onder de angst niet te kunnen leveren wat (ze denken dat) er van ze verwacht wordt, werken op de grens van wat ze mentaal en fysiek aankunnen en zullen bang zijn om te laten zien of te delen wat zij als hun onvolkomenheden zien;
- mensen die bewust en actief kiezen voor een professionele levensstijl die draait om excelleren en zich daar goed bij voelen, omdat ze zich aangetrokken voelen tot de intellectuele, psychologische en financiële beloning die dit met zich meebrengt, zullen floreren en de mensen om zich heen motiveren.
Het is cruciaal om radicaal open te zijn over deze dynamiek, omdat druk er nu eenmaal bij hoort en het praten over waar druk toe kan leiden – chronische stress of topprestaties – en hoe dit kan worden beïnvloed, een game changer is. Zoals Laura Empson opmerkt, is er uiteindelijk geen sprake van een slechterik in dit verhaal. Er is niemand die anderen ertoe aanzet dingen te doen die ze niet willen doen. Een complexe mix van karaktereigenschappen, groepsdynamiek, (gepercipieerde) klant- en markteisen en organisatiecultuur resulteren in de risico’s en kansen die hier een rol spelen.
High-performance teams zijn teams waar mensen elkaar vertrouwen en vertrouwen vereist dat we van elkaar op aan kunnen. Als dit lukt, kan dit het verschil betekenen tussen chronische stress (gepercipieerde dreiging) en high-performance (gepercipieerde beloning). Dus laten we aan de slag gaan! Met CORE People beschikt u over de kennis, vaardigheden en drive om een verandering door te voeren richting collectief en duurzaam excelleren.
1. Laura Empson doet al dertig jaar wetenschappelijk onderzoek naar professionele organisaties, onder meer naar het concept van de insecure overachiever.
2 Zie ook: ‘How personal insecurity is used to drive exceptional performance in elite City workplaces’ (https://www.bbc.co.uk/sounds/play/b0bkqy1l).